Dzień 26 listopada 2020 zostanie przez nas zapamiętany szczególnie – wtedy odszedł od nas nasz Kolega Artur Pietrucha. Trudno jest wyrazić stratę po człowieku niebanalnym, przyjacielu, człowieku dobrego serca, o szerokich horyzontach intelektualnych...
Trudno jest pisać wspomnienie o Pani Profesor Wiesławie Tracz, z którą tak wielu związało swoje życie zawodowe przez ponad 30 lat, którą szanowaliśmy, podziwialiśmy i której działalność i osiągnięcia wystarczyłyby na kilka godnych życiorysów...
Dzień 26 listopada 2020 zostanie przez nas zapamiętany szczególnie – wtedy odszedł od nas nasz Kolega Artur Pietrucha. Trudno jest wyrazić stratę po człowieku niebanalnym, przyjacielu, człowieku dobrego serca, o szerokich horyzontach intelektualnych, o wielu pasjach, które szczęśliwie dla chorych realizowały się w medycynie. Humanistyczne podejście do życia powodowało, że miał liczne grono wiernych i zafascynowanych nim chorych, którym dawał profesjonalną opiekę, poczucie bezpieczeństwa i tak cenne poczucie humoru.
Pracę w Klinice Choroby Wieńcowej rozpoczął w 1990 roku. Niebawem, w 1995 roku został przyjęty do Klubu 30 Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego, gdyż bardzo wcześnie przejawił pasję naukową, co skutkowało osiągnięciami. Tytuł doktora nauk medycznych otrzymał w 2002 roku. Jako nie tylko specjalista chorób wewnętrznych ale przede wszystkim kardiolog, poświecił się pasji diagnostyki i leczenia omdleń, co zaowocowało pionierskim jak na Małopolskę powstaniem Ośrodka Diagnostyki i Leczenia Omdleń przy naszej Klinice.
Szerokie grono chorych z omdleniami zawdzięcza naszemu koledze poczucie bezpieczeństwa jakie im stworzył dzięki właściwej diagnostyce ich dolegliwości. Był uznawany zarówno wśród lekarzy praktyków, jak i w środowisku naukowym jako autorytet w swojej dziedzinie. Z tego powodu wielokrotnie konsultował najtrudniejszych pacjentów.
Był pierwszym w świecie, który zastosował metodę spektroskopii w bliskiej podczerwieni, która umożliwia nieinwazyjny pomiar regionalnego utlenowania mózgu podczas testu pochyleniowego. Był zapraszany jako wyśmienity ekspert do prowadzenia międzynarodowych sesji naukowych, w których zasiadał w gronie najwybitniejszych specjalistów w dziedzinie diagnostyki i leczenia omdleń. Niebanalny życiorys jak na lekarza – ukończył Technikum Łączności w Krakowie - sprawił, że jego zainteresowania dotyczyły również elektrokardiologii.
Kolega nasz był niezastąpiony w prowadzeniu dorosłych chorych z wadami wrodzonymi serca. Pasję tą dzielił ze swoją żoną, kardiologiem dziecięcym. Swoje zafascynowanie światem, realizował w licznych podróżach, przede wszystkim rodzinnych ale również z nami – swoimi przyjaciółmi i kolegami.
Pozostajemy mu wdzięczny za jego dobroć, poczucie humoru, rozmach i styl humanizmu jaki wniósł w nasze grono. Odszedł od nas przedwcześnie – miał 56 lat.
W głębokim żalu, łączymy się z jego kochającą Żoną, Córką i Synem.
Cześć Jego pamięci
Trudno jest pisać wspomnienie o Pani Profesor Wiesławie Tracz, z którą tak wielu związało swoje życie zawodowe przez ponad 30 lat, którą szanowaliśmy, podziwialiśmy i której działalność i osiągnięcia wystarczyłyby na kilka godnych życiorysów.
Wiesława Tracz urodziła się 2 stycznia 1939 roku w urodziła się 2 stycznia 1939 roku w Gorzkowicach (obecnie - powiat piotrkowski, województwo łódzkie). Początkowo Jej życie zawodowe związane było z Łodzią. Tam w 1962 roku ukończyła studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej, tam pracowała w Klinice Chorób Wewnętrznych po kierunkiem Prof. Włodzimierza Musiała uzyskując specjalizację z chorób wewnętrznych i kardiologii. Przy bliskiej współpracy z Kliniką Kardiochirurgii ukształtowały się Jej zainteresowanie kardiologią i kierunek badań naukowych które dotyczyły zagadnień kwalifikacji chorych do operacji, oceny odległych wyników zachowawczego i chirurgicznego leczenia choroby niedokrwiennej serca i wad serca ze szczególnym uwzględnieniem nowych nieinwazyjnych metod diagnostycznych, takich jak fonokardiografia, polikardiografia i echokardiografia. Efektem tej działalności naukowej była praca doktorska obroniona w 1969 roku, tytuł doktora habilitowanego nauk medycznych uzyskany w 1976 roku, a także wydana w 1982 r, pierwsza w Polsce, monografia pt. „Nieinwazyjne metody badania układu krążenia”.
W 1979 roku, przybyła do Krakowa wraz z doc. Antonim Dziatkowiakiem i doktorami Jerzym Sadowskim, Barbarą Koziorowską, Wandą Jarosik i Romualdem Wirpszo. Zadaniem Pani Docent Wiesławy Tracz było stworzenie Kliniki Kardiologii i Angiologii przemianowanej następnie na Klinikę Chorób Serca i Naczyń. Kliniką tą Pani Docent a od 1990 roku Profesor Wiesława Tracz kierowała przez 30 lat, aż do przejścia na emeryturę w 2009 roku. Te lata to okres intensywnej działalności naukowej, dydaktycznej i organizacyjnej. Trudno wyliczyć wszystkie kierunki i działy kardiologii, które były przedmiotem zainteresowania i badań naukowych. Pod Jej kierunkiem w Klinice wdrożono szereg nowatorskich w skali kraju metod diagnostycznych i leczniczych oraz wielokierunkową działalność naukową.
Pani Profesor dzięki swojej pozycji oraz zaangażowaniu wspierała działania swoich współpracowników i dopingowała do pogłębiania wiedzy i poszukiwania coraz to nowszych kierunków badawczych. Wyszkoliła kadrę kilkudziesięciu specjalistów z zakresu chorób wewnętrznych i kardiologii. Była promotorem 19 prac doktorskich i opiekunem 8 prac habilitacyjnych. Wszyscy habilitowani wychowankowie: Piotr Podolec, Piotr Odrowąż-Pieniążek, Tadeusz Przewłocki, Maria Olszowska, Magdalena Kostkiewicz, Henryk Siniawski, Mieczysław Pasowicz, Anna Kabłak-Ziembicka są dzisiaj profesorami nauk medycznych i kontynuują dzieło Pani Profesor.
Dorobek naukowy Pani Profesor to 906 publikacji o IF 549,615, z liczbą cytowań 19092 i wskaźnikiem Hirsha 36 oraz kilkaset doniesień na międzynarodowych i krajowych kongresach, zjazdach i sympozjach naukowych. Była autorem i współredaktorem kilku podręczników w tym 4 tomowej monografii pt. „Echokardiografia praktyczna”, a także autorem 55 rozdziałów w podręcznikach i innych monografiach. Jako główny badacz lub koordynator prowadziła kilkanaście wieloośrodkowych międzynarodowych badań naukowych, a przez kilka lat jako członek Komitetu Badań Naukowych współuczestniczyła w wyznaczaniu kierunków finansowania badań w kardiologii. Te imponujące dokonania były wynikiem wielkiej pracowitości Pani Profesor Wiesławy Tracz, ale również Jej umiejętności mobilizowania otocznia do pracy i rozwoju, jak również stwarzania klimatu i atmosfery do tej działalności.
Równie niezmordowana jak w pracy naukowej Pani Profesor Wiesława Tracz była aktywna w pracy organizacyjnej. Współorganizowała i przewodniczyła komitetom naukowym między innymi: XVIII Europejskiego Kongresu Międzynarodowego Towarzystwa Kardiologii Nieinwazyjnej (Kraków 2001 rok), Międzynarodowego Kongresu Wad Zastawkowych Serca (Kraków 2003 rok) oraz Wiosennych Konferencji Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego (Kraków 2007 i 2009 rok). Była członkiem Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego, Polskiego Towarzystwa Angiologicznego, Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego, Europejskiego Towarzystwa Echokardiograficznego. Pełniła funkcję wiceprzewodniczącej Zarządu Oddziału Krakowskiego Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego, w kadencjach 2004-2007 i 2007-2009 była przewodniczącą Sekcji Wad Serca Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego.
W latach 2001-2008 Profesor Wiesława Tracz sprawowała funkcję dyrektora Instytutu Kardiologii Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Medicum w Krakowie. W okresie od grudnia 2006 do stycznia 2012 pełniła funkcję Honorowego Konsula Generalnego Republiki Turcji w Krakowie. W okresie tym dała się poznać jako osoba tolerancyjna, wyrozumiała, służyła pomocą w nawiązywaniu kulturalnych i gospodarczych kontaktów między oboma narodami. Dla wspierania i rozwoju kierowanej przez siebie kliniki była inicjatorem powstania Fundacji „Dla Serca w Krakowie”, której w latach 1992-2013 była Prezesem Zarządu. Emerytura, na którą przeszła w 2009 roku bynajmniej nie zakończyła Jej działalności naukowej i klinicznej. W latach 2009-2015 pełniła funkcję Rektora i wykładowcy Krakowskiej Wyższej Szkoły Promocji Zdrowia.
Za niezmordowaną pracę i aktywność została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, Medalem 600–lecia Odnowienia Akademii Krakowskiej, Medalem Ministra Zdrowia, nagrodami Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej (1977, 1979), Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego, Ministra Edukacji Narodowej oraz Rektora Akademii Medycznej i Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Medicum. W roku 2008 otrzymała najwyższe wyróżnienie Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego przyznawane najwybitniejszym osobistościom ze świata medycyny z kraju i zagranicy – tytuł Członka Honorowego Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego.
Pomimo tych niezwykłych „pomnikowych” osiągnięć, choć wymagająca i często bezkompromisowa, Pani Profesor była osobą niezwykle bezpośrednią i życzliwą, a drzwi Jej gabinetu były zawsze otwarte dla asystentów i współpracowników. Jej pomoc nie ograniczała się tylko do kwestii zawodowych, ale również była osobą nieobojętną na sprawy osobiste swoich pracowników. Posiadała cechę ludzi prawdziwie wielkich: nie bała się przyznać, że czegoś nie wie, umiała też słuchać uwag współpracowników i doceniać ich rady. Potrafiła integrować zespół kliniki organizując spotkania towarzyskie, aktywnie uczestniczyła w uroczystościach rocznicowych a nawet wycieczkach. Niewątpliwą pasją Pani Profesor był ogród, kwiaty, poczucie otaczającego piękna oraz opieka nad bezdomnymi kotami. Jej ciepły, życzliwy i troskliwy stosunek do chorych, których nawet po przejściu na emeryturę nigdy nie opuściła, dzięki wiedzy i doświadczeniu była dla nich autorytetem i opiekunem nie tylko medycznym, ale także doradcą problemów rodzinnych. Kilka dni przed odejściem, na pożegnanie, Pani Profesor często powtarzała „miałam bardzo piękne życie a praca i możliwość kierowania zespołem kliniki dawała mi satysfakcję i radość”.
Gwałtownie przebiegająca choroba wyrwała Ją spośród nas jako osobę aktywną i czynną. Odszedł Człowiek Dobry, Niezwykły i Wielki.
Pozostanie na zawsze w naszej pamięci.
W imieniu wychowanków
Prof. dr hab. med. Piotr Podolec
Kierownik Kliniki Chorób Serca i Naczyń
Dyrektor Instytutu Kardiologii
Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Medicum
Z głębokim żalem i wielkim smutkiem przyjęliśmy wiadomość o nagłym odejściu
Wybitnego Lekarza i Naukowca
Współtwórczyni Krakowskiej Szkoły Elektrokardiologii
Twórczyni zespołu operacyjnego zajmującego się leczeniem powikłań elektrostymulacji serca
w tym najcięższych zakażeń infekcyjnych układu stymulującego Eksperta w dziedzinie przeznaczyniowego usuwania elektrod wewnątrzsercowych.
Nauczyciela i Wychowawcy wielu pokoleń lekarzy i studentów
Serdecznego i Dobrego Człowieka, Przyjaciela Pacjentów.
Zastępcy Kierownika Oddziału Klinicznego Elektrokardiologii
w Krakowskim Szpitalu Specjalistycznym im. Jana Pawła II
Profesora Kliniki Elektrokardiologii Instytutu Kardiologii
Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Medicum.
Długoletniego aktywnego Członka Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego
Długoletniego Członka Zarządu Oddziału Krakowskiego Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego
Delegata Oddziału Krakowskiego Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego w kadencji 2021-2023.
Wspaniałego Organizatora wszystkich Konferencji Sekcji Rytmu Serca Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego, w tym najważniejszej Konferencji POLSTIM w Rytrze k. Starego Sącza. Inicjatorkę kilku innowacyjnych Konferencji tak zwanych Familystim.
Kochana Pani Profesor, odeszła Pani za wcześnie…
Praca z Panią Profesor była dla nas zaszczytem oraz wielką naukową przygodą!
Mężowi, Dzieciom, Rodzinie oraz Bliskim zmarłej Pani Profesor
składamy wyrazy wielkiego współczucia oraz najszczersze kondolencje.
W imieniu Zarządu
Oddziału Krakowskiego Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego
prof. UJ, dr hab. n. med. Monika Komar
Przewodnicząca Zarządu Oddziału Krakowskiego
Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego